Al in de Steentijd (10.000 tot 4.000 jaren voor Christus) waren er mensen te vinden op de Oirschotse Heide! De vele vindplaatsen van vuursteen afslagen en werktuigen zijn hier van het bewijs.
Toen de mensheid begon met landbouw (4.000 jaren voor Christus) werd de Oirschotse Heide vooral gebruikt als begraafplaats. Resten van een urnenveld zijn gevonden op de Oirschotse Heide / Oirschotse Heide. Het urnenveld stamt uit de Bronstijd – Vroege ijzertijd (3.000 tot 700 jaren voor Christus). In de omgeving van het urnenveld zijn ook nog veel restanten uit de Steentijd gevonden. Zie hiervoor de Erfgoedkaart en selecteer Archeologisch landschap.
Op de Oirschotse Heide kun je nog steeds een grafheuvel vinden, uit de Bronstijd (3.000 tot 700 jaren voor Christus). Op termijn zal extra onderzoek worden gedaan naar deze grafheuvel in het kader van de ontwikkeling ‘Philips Health’. Jammer genoeg is er nooit goed onderzoek gedaan of er meer grafheuvels op de Oirschotse Heide te vinden zijn.
Geruime tijd later in de geschiedenis (Middeleeuwen: 500 tot 1500 jaren na Christus) werd de Oirschotse Heide ingezet voor de potstal. Het idee van de potstal is dat je schapen overdag laat grazen op de heide en ’s nacht op stal zet. In de stal worden plaggen (bovenlaag van heidegrond) gemengd met de ‘opgepotte’ mest van de schapen. Zodoende kregen ze plaggenmest die gebruikt kon worden op de mineraalarme zandgronden.
Veel heidegebieden zijn in Noord-Brabant verloren gegaan toen de mijnbouw (steenkool) vanaf 1900 kwam opzetten. Voor de mijnbouw waren stevige houten balken nodig om de mijnen te stutten. Grote gebieden zijn voor de aanplant van dennen ontgonnen. Gelukkig zijn niet alle heidegebieden ontgonnen, zoals de Oirschotse Heide!