Wandelroutes

Wandelroute Oirschotse Heide – Vak B

Het gebied ten noorden van de Eindhovensedijk en ten zuiden van de A58 wordt op de ene kaart Oirschotse Heide genoemd, maar ook net zo vaak Aarlesche Heide. Kortom, dit keer een wandeling over de Oirschotse Heide of Aarlesche Heide in de buurt van Eindhoven, Best en Oirschot.

Je start vanaf een kleine parkeerplaats aan de Eindhovensedijk in Oirschot, je loopt meteen het militaire oefenterrein op. Het is toegestaan om hier te wandelen zolang je de militaire oefeningen niet verstoord. Nadat je de brede tankbaan bent overgestoken kom je bij een klein heideveld uit.

Je loopt verder over brede zandpaden die langs allerlei mooie heidevelden leiden.

Dat het zand op sommige plaatsen nog vrij spel heeft, maakt een grove den erg duidelijk. De wortels liggen grotendeels bloot waar de den ooit vol in het zand heeft gestaan.

Als je even stil blijft staan bij een groepje bomen heb je grote kans om bijvoorbeeld een matkop en zwarte mees te zien op zoek naar voedsel.

Maar natuurlijk ook meer algemene soorten zoals de koolmees en grote bonte specht.

Na ongeveer 2 kilometer kom je bij een open zandvlakte waar het even ploeteren is om hier te kunnen lopen.

Net voor een groot heideveld, wanneer je richting de A58 (snelweg Eindhoven – Tilburg) loopt kijk goed omhoog, hier kwam ik namelijk een kruisbek tegen, maar ook een goudhaantje.

Ter hoogte van het grote heideveld wordt meteen duidelijk dat er hier volop reeën leven. Want kijk maar eens goed op het pad of je pootafdrukken kan vinden.

Je slaat linksaf en loopt nu bijna 2,5 kilometer parallel aan de A58, met links bos en rechts een klein stukje bos en de A58.

Opvallend is het grote aantal mierenhopen dat je hier tegenkomt! Een ideale plek voor de groene specht die van mieren houdt!

Ook hier kom je weer allerlei vogels tegen, zoals groepjes staartmezen en als je goed kijkt, kun je aan de overkant van de snelweg de Aarlesche Heide zien liggen.

Je loopt verderop parallel aan de parkeerplaats en vervolgens sla je linksaf om de snelweg achter je te laten.

Na ongeveer 150 meter over een breed pad gelopen te hebben, loop je over kleine paden door het bos waar duidelijk is te zien wat de invloed van de storm op 18 januari is geweest!

Je komt nu weer uit bij het heideveld wat je op het begin van de route ook al gepasseerd bent. In de verte zie je de parkeerplaats aan de Eindhovensedijk ook weer liggen.

Ondanks dat de temperatuur maar amper boven nul uitkomt kom je toch van alles tegen! Wanneer het erg droog is, wordt het des te moeilijker om over de zandpaden te lopen. De route is maar 7 kilometer, maar voelt aan als 10 kilometer of meer!

Indien je pech hebt, hoor je urenlang helikopters vliegen van Defensie of geweerschoten van militairen die aan het oefenen zijn. Indien er geen oefeningen zijn, is het een erg mooi gebied om te wandelen!

Wandelroute Oirschotse Heide – Vak D, E en F (en Hemelrijken)

  • Afstand: 12 km
  • Startpunt: Burgemeester Jan Smulderslaan, Oirschot (ter hoogte van kleine parkeerplaats)
  • Verhard/onverhard: 100% onverharde paden
  • Hoogteverschil: Vrijwel geen hoogte verschil – vlakke paden
  • Honden dienen aangelijnd te worden
  • GPX (GPS) bestand downloaden

Een van de meest populaire wandelroutes op natuurbeleven.com is de wandeling over de Oirschotse Heide. Jammer genoeg is het begin en einde van de route ietwat saai, dus tijd om deze route een update te geven!

Vanaf de kleine parkeerplaats aan de Burgemeester Jan Smulderslaan start de ruim 12 kilometer lange wandeling door bossen, langs vennen en door het mulle zand langs mooie heidevelden.

Het eerste gedeelte van de route loopt grotendeels door het bos. De Amerikaanse eiken kleuren het bos nu erg fraai door hun gekleurde bladeren. Daarnaast kom je tijdens de wandeling diverse mierennesten tegen van de bosmier.

Zoals op veel plaatsen kom je ook hier heel veel verschillende paddenstoelen tegen. Kastanjeboleten, zwavelkopjes, russula’s en nog veel meer andere soorten paddenstoelen.

In de buurt van landgoed ‘s-Heerenvijvers loop je om een akker heen met aan de rand fraai verkleurde bomen.

De route loopt verder door het bos en als je goed kijkt en luistert kom je allerlei soorten spechten tegen zoals de groene, zwarte, grote bonte en kleine bonte specht.

Waarom de kleine bonte specht zo heet is wel duidelijk als je ziet hoe klein deze specht is.

In de buurt van Hemelrijken passeer je een kapel en hier valt van alles te zien zoals een atalanta maar ook een grote sponszwam.

Wanneer je aan de rand van een akker loopt merk je meteen waarom hier eind oktober nog heidelibellen te vinden zijn. De zon warmt dit stukje vrij snel op en zodoende komen alle insecten zich hier opwarmen om vervolgens voedsel te vinden.

Naast insecten heb je ook kans om onder een eikenboom een bosmuis te zien zitten.

Ter hoogte van Hemelrijken loop je over een mooi heideveld en het kan hier erg stil zijn, maar als je pech hebt hoor je geweerschoten (losse flodders), militaire voertuigen rijden en een Chinook (helikopter met twee propellers) in de lucht vliegen.

Ook hier kom je vrij grote mierennesten tegen, bijna een meter hoog!

Dat je nu over de Oirschotse Heide loopt wordt vrij snel duidelijk als je resten van oefeningen tegenkomt op de zandpaden. Maar ook de gekleurde paaltjes aan de rand van de paden geven aan waar militairen mogen komen en waar niet.

Je loopt nu over brede zandpaden die vol bandensporen staan en rechts van je ligt een groot heideveld.

Je zou het niet verwachten door alle geweerschoten en helikopters maar kijk maar eens goed naar de grond. Hier kom je volop pootafdrukken tegen van reeën.

Aan de rand van dit grote heideveld kwam ik diverse rupsen tegen van de slakrups (nachtvlinder). De rupsen hebben geen pootjes en zodoende bewegen ze zich voort alsof het slakken zijn, vandaar de naam slakrups.

Je passeert vervolgens een ander heideveld en loopt naar een soort van grote zandbak.

De route loopt nu verder over een breed zandpad richting het zuiden van de Oirschotse Heide. Vervolgens sla je rechtsaf en de paden worden weer smaller en steeds makkelijker om te lopen. Daarbij krijg je ook weer meer tijd om lekker rond te kijken. Zo kun je een boomklever in de boom zien zitten en een paddenstoel zien groeien in een dennenappel.

Het pad wordt uiteindelijk een soort van graspad en je verlaat nu de Oirschotse Heide weer even. Je loopt over een hobbelig pad aan de rand van de heide om vervolgens dit heideveld over te steken. Op en langs het pad kom je van alles tegen zoals vliegenzwammen en botten van een dier.

Midden op het open terrein heb je een mooi uitzicht over het zand en aan de andere kant een ven. Bij het ven kwam ik nog parende heidelibellen tegen.

Vervolgens loop je weer door het bos en een hoopje veren gaf aan dat hier hoogstwaarschijnlijk een duif geplukt is door een roofvogel.

Terwijl je dichter bij de parkeerplaats komt des te meer herfstkortvleugelmotten zie je vliegen. Als je geluk hebt blijft een eentje stil zitten zodat je hem van dichtbij kan bekijken.

Na ruim 12 kilometer gelopen te hebben kom je weer bij de parkeerplaats uit.

Het blijft verrassend dat je gewoon over een militair oefenterrein mag lopen terwijl er militairen met geweren rondlopen, voertuigen aan het verstoppen zijn met camouflagenetten, Chinook boven je hoofd vliegt en andere militairen druk aan het oefenen zijn met kaart lezen.

Daarbij is het ook verrassend dat ondanks alle oefeningen die er dagelijks plaatsvinden de natuur toch gewoon z’n gang gaat zoals de reeën. Door de afwisseling van bos, heide, zand en vennen is het een wandeling die geschikt is voor elk seizoen.

Wandelroute Oirschotse Heide – Vak A (ook wel Aarlesche Heide genoemd)

Vanaf de parkeerplaats bij de hondenvereniging loop je zo het gebied in, meteen zie je de zandverstuiving liggen en als de wind goed staat hoor je vrijwel niets van de aangrenzende snelweg A58 (als de wind dus niet uit het zuidwesten – zuiden komt).

Via smalle paden loop je om de zandverstuiving heen, waarbij je volop heidestruiken en zomereiken ziet staan. Met een beetje geluk kom je hier de eikenpage of de eikelboorder tegen!

Kleine eikelboorder op een eikel

Eikenpage

Je loopt verder over een breed pad, de sporen van wildcrossers zijn hier vaak duidelijk te zien!

Sla vervolgens linksaf om over een smal pad verder te lopen en na ongeveer 50 meter sla je rechtsaf, het is een erg smal pad, dus je kan er zo aan voorbij lopen. Je loopt nu letterlijk tussen de struikheide en dopheide door.

’s Zomers kom je hier tientallen heideblauwtjes tegen, maar ook sprinkhanen en je hoort en ziet hier de boompieper vliegen. Dit smalle pad is ook erg geliefd bij groene zandloopkevers. Ze blijven zitten tot je er bijna op gaat staan, ze vliegen vervolgens op en landen weer enkele meters voor je.

Parende groene zandloopkevers

Parende (copula) heideblauwtjes

Je verlaat dit smalle pad en loopt door over een breder pad. Het lijkt alsof je een crossterrein moet oversteken, de grote bocht vol met sporen van crossmotors. Na deze oversteek heb je een fraai uitzicht op de heide, solitaire berkenbomen en de bomenrij die parallel aan het Wilhelminakanaal staat.

In de verte zie je een solitaire Amerikaanse eik staan. Nadat je de Amerikaanse eik bent gepasseerd sla je linksaf en je loopt 30 meter verder om vervolgens rechtsaf te slaan.

Dit smalle pad loopt aan de rand van bomen en de heide richting het westen van de Oirschotse Heide. De overgang is hier duidelijk te zien in het landschap; het oostelijk deel is vrij open, het westelijk deel is heide met meer bomen verspreid door het gebied. De paden slingeren ook meer door het gebied.

Je passeert nu een bos met berkenbomen met daar tussen struikheide. Een ideale plek voor levendbarende hagedissen, maar ook de groene specht is hier vaak te vinden. De groene specht eet namelijk mieren en aan mierennesten is hier geen gebrek!

Het pad loopt richting het kanaal, maar je slaat hier linksaf om op de Oirschotse Heide te blijven. Je slaat vervolgens rechtsaf om door het bos te lopen. In dit bos kom je eksters, grote bonte specht, bont dikkopje en de rode eekhoorn tegen. Aan het einde van het pad liggen heel veel sporen van de eekhoorn op het pad.

 

Na het bos sla je linksaf en vervolgens weer linksaf en even later sla je rechtsaf om weer over de heide te lopen. Het is hier allemaal wat kleinschaliger, kleine stukjes heide, pijpenstrootje en wat bomen bij elkaar. Hier kom je ook allerlei mierennesten tegen zoals het mierennest van de zwartrugbosmier, maar ook klokjesgentianen en dopheide.

Nest zwartrugbosmier

Je slaat vervolgens weer rechtsaf om over een smal pad tussen de struikheide te lopen, dit pad loopt richting de parkeerplaats aan de A58. Een erg fraai pad, vol sprinkhanen en spinnen. Aan het begin van de zomer kom je hier allemaal vervellingshuidjes van sprinkhanen tegen.

Vervellingshuidje sprinkhaan

Aan het einde van het pad sla je linksaf en je loopt over een hobbelig pad richting het oosten van de Oirschotse Heide. Op de kruising sla je linksaf en daarna rechtsaf.

Het pad is nu weer een breed zandpad geworden, met erg fraaie hellingen op het zuiden gelegen. Ideaal voor allerlei insecten zoals heidekakkerlak, maar ook buntgras groeit hier volop.

Heide kakkerlak

Close-up buntgras

Je kan nu honderden meters ver weg kijken, in de verte het kanaal, snelweg en het terrein van Philips. Je passeert nu een ven (of iets wat op een ven lijkt), kijk de bodem van het ven maar eens van dichtbij. Het staat vol met kleine zonnedauw, een vleesetend plantje.

Bij de grote eik sla je rechtsaf om een smaller pad in te slaan. Je loopt nu door het ‘natte’ gedeelte van de Oirschotse Heide. Hier groeit de klokjesgentiaan, dopheide en struikheide. Je hoeft niet bang te zijn voor natte voeten, want het is relatief natter dan op de andere plekken op de heide.

Je komt hier in de zomer tientallen. of beter gezegd honderden klokjesgentianen tegen!

Na het ‘natte’ gedeelte van de heide loop je weer over een breed zandpad richting een bos aan de rand van het Philips terrein. Hier passeer je een ven, het is het enige ven wat niet droogvalt (al scheelt dat niet veel in perioden dat er vrijwel geen neerslag is).

In het ven kom je allerlei sieralgen tegen (microscopisch klein) met erg fraaie vormen.

Micrasterias thomasiana var. notata

Closterium spec.

Je volgt het pad met de bocht mee naar links en in de verte zie je de zandverstuiving weer liggen. Aan de rechterkant bij de parkeerplaats op het Philips terrein zie je de resten van een grafheuvel liggen. Aan de linkerzijde van het pad kom je een mooi stuk tegen vol korstmossen, zoals gevorkt heidestaartje en rood bekermos. Maar ook valse salie en duizendguldenkruid.

Na ruim 4 kilometer gewandeld te hebben, met stuifzand, struikheide, dopheide, eiken, berken, dennen, klokjesgentianen en heel veel insecten, kom je weer uit bij de parkeerplaats. Ben je iets opvallend tegengekomen, kijk dan zeker even op de flora en fauna pagina. Staat het er niet tussen, laat het dan gerust weten!